İ Harfiyle Başlayan Atasözleri ve Anlamları Güzel Sözler > Tüm Sözler > Atasözleri > Türk Atasözleri Anlamları > İ Harfi A B C Ç D E F G H I İ K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z İbadette gizli, kabahatte. İçgüveysi iç ağrısı. İçi beni yakar, dışı eli (seni) yakar. İğne atsan yere düşmez (deyim) İğneyi kendine, çuvaldızı başkasına batır. İki aslan bir posta sığmaz. İki at bir kazığa bağlanmaz. İki baş bir kazanda kaynamaz. İki cambaz bir ipte oynamaz. İki çıplak bir hamama yakışır. İki deliye bir uslu koymuşlar. İki dinle (bin işit) bir söyle. İki el bir baş içindir. İki emini bir yemin ayırır. İki gönül bir olunca samanlık seyran olur. İki kaptan bir gemiyi batırır. İki kardeş savaşmış, ebleh buna inanmış. İki karpuz bir koltuğa sığmaz. İki kere iki dört eder. İki kişi başında fes yok derse başını yokla. İki kişi dinden olursa bir kişi candan olur. İki kişi konuşurken üçüncüye bok yemek düşer. İki ölç, bir biç. İki testi çarpışınca biri kırılırsa öbürü çatlar. İki tımar bir yem yerine geçer. İlk vuran okçudur. İmam evinden aş, ölü gözünden yaş çıkmaz. İmam osurursa cemaat sıçar. İmece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu. İneğin sarısı, toprağın karası. İnek gibi süt vermeyen, öküz gibi kutan sürer. İnsan ayaktan, at tırnaktan kapar. İnsan beşer, kuldur şaşar. İnsan bilmediğini ayağının altına alsa başı göğe erer. İnsan çeşit çeşit, yer damar damar. İnsan doğduğu yerde değil, doyduğu yerde. İnsan eşek olunca semer vuran çok olur. İnsan gönlünün artığını söyler. İnsan göre göre, hayvan süre süre (alışır) İnsan insanın (adam adamın) şeytanıdır. İnsan kendini beğenmese çatlar ölür. İnsan kıymetini insan bilir. İnsan sevdiğini yerden yere vururmuş. İnsan yedisinde ne ise, yetmişinde de odur. İnsanın eti yenmez, derisi giyilmez; tatlı dilinden başka nesi var? İnsanın vatanı doğduğu yer değil, doyduğu yerdir. İnsanoğlu çiğ süt emmiş. İp inceldiği yerden kopar. İp kırıldığı (koptuğu) yerden ulanır (bağlanır) İsin yanına varan is, misin yanına varan mis kokar. İslamın şartı beş, altıncısı insaf demişler. İstediğini söyleyen, istemediğini işitir. İsteyenin bir yüzü kara, vermeyenin iki yüzü. İş amana binince kavga uzamaz. İş insanın aynasıdır. İş olacağına varır. İşine hor bakan (sanatını hor gören) boynuna torba takar. İşini bilmeyen kasap, ne bıçak kor ne masat. İşini kış tut, yaz çıkarsa bahtına. İşkilli büzük (tavuk) dingilder. İşleyen demir ışıldar (pas tutmaz) İştah, dişin dibindedir. İşten artmaz, dişten artar. İt ağzına kemik tutar. İt derisinden post olmaz. İt ite buyurur, it de kuyruğuna. İt iti ısırmaz. İt itin ayağına (kuyruğuna) basmaz. İt kağnı gölgesinde yürür de kendi gölgesi sanırmış. İt sürü, para kazan. İt ulur, birbirini bulur. İt ürür, kervan yürür. İt yal (yemek, aş) yediği kapıyı bekler. İti an, çomağı hazırla. İti an, taşı eline al. İti, öldürene sürütürler. İtin (köpeğin) duası kabul olsaydı gökten kemik yağardı. İtin ahmağı baklavadan pay umar. İtin gönlüne kalsa günde bir leş yer. İtle çuvala girilmez. İtle dalaşmaktan çalıyı dolanmak iyidir. İtle yatan bitle kalkar. İven (acele eden) kız ere varmaz, varsa da baht bulmaz. İyi dost kara günde belli olur. İyi evlat babayı vezir, kötüsü rezil eder. İyi insan lafının (sözünün) üstüne gelir. İyi nasihat verilir, iyi isim bilinmez. İyi olacak hastanın hekim (doktor) ayağına gelir. İyiliğe 'nereye gidiyorsun?' demişler, 'kötülüğe' demiş. İyiliğe iyilik her kişinin karı, kötülüğe iyilik er kişinin karı. İyiliğe iyilik olsaydı, koca öküze bıçak olmazdı. İyilik (muhabbet) iki baştan olur. İyilik eden iyilik bulur. İyilik et denize at, balık bilmezse Halik bilir. İyilik et kele, övünsün ele. İyilik yazıda (yerde) kalmaz. A B C Ç D E F G H I İ K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z