Yalnızlık Sözleri | Sayfa 3

İster içinden bakarsın, ister dışından! Bütün pencereler birer yalnızlıktır.

Dinleyeni olmadığından değil, anlayanı olmadığından sessizleşir insan.

Yalnız yürüyor olmam kaybolduğum anlamına gelmez.

Öyle yalnız hisseder ki insan kendini bazen, ne sesinden anlayan vardır ne de sessizliğinden.

Bazen gözlerimi boşluğa daldırıp düşünüyorum. Acaba hiç sevenim, bekleyenim, özleyenim var mı diye. Gerçekten de merak ediyorum. Çok tuhaf değil mi sizce de? İnsanın hiç mi, 'her şeyim' diyebileceği bir insan olmaz?

Gitmem diyenlerden öğrendik, yalnız kalmayı.

Yalnız olduk ama asla yanlış olmadık.

Öyle yalnız hisseder ki insan kendini bazen, ne sesinden anlayan vardır, ne de sessizliğinden.

Yalnızlığın hakkının yendiğini düşünüyorum. Bence o kadar da kötü bir şey değil. Hatta istenerek tercih edildiğinde, çok iyi bir durum haline bile gelebilir.

Ben bütün zor zamanlarımı yalnız geçirdim. Kimse bana yalnızlıktan, dostluktan bahsetmesin!

Umudun bile terk ettiyse seni, gerçek yalnızlığa hoş geldin.

Ne kadar sıkı giyin giyinirsen giyin, duygularına ayaz vurdumu yüreğin buz tutar.

Neden bu kadar yalnızsın sorusuna cevabım: Kendim kadar delikanlısına daha rastlamadım!

Milletin telefon hafızası yetmez sevgilisi ile olan fotoğraflarını internete yükler. Benim hem telefonum boş hem de intertteki depolama alanım. Neden çünkü yalnızım.

Yalnız kalmışsan; İnsanların senden alacağı bir şey kalmamış demektir.

Mutluluğu en çok hak eden insanlar, hep yalnızlığa mahkumdurlar!

Yaralarımıza merhem bulsak, sürecek umudumuz yok. Bizdeki öyle bi yalnızlık.

Bazen yalnız kalmak iyidir çünkü kimse kıramıyor seni!

Biz bir kez ayrıldık, ikincisi olmayacak. Ne o pişman olacak, ne de ben bir daha öleceğim.

Bazen haklı değil de yanılıyor olmak istersin.

Sadece takvim değişiyor, hüzünler hep aynı.

Her zaman mutlu görünsem de; içimde yaşananı kimse bilemedi.

Sozlerınden bellı, kırmısım senı bılmeden... Bır opucuk versem, sarılsam, ozur dılesem affeder mısın benı?

Hayatın ilk yarısı, ikincisinin beklentisiyle geçer; ikinci yarısı, ilkinin pişmanlığıyla.